Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Duo Reges: constructio interrete. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Bork: Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
Quid adiuvas?: Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.
Itaque ab his ordiamur.: Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;
Bork: Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Poterat autem inpune; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Praeteritis, inquit, gaudeo. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? An potest cupiditas finiri? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum.

Nam quid possumus facere melius?
Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum;
[redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.
Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?

Mihi quidem etiam lautius videtur, quod eligitur, et ad quod
dilectus adhibetur -, sed, cum ego ista omnia bona dixero,
tantum refert quam magna dicam, cum expetenda, quam valde.

At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit,
etiamne post mortem coletur?